Hasbara! Israël en de beeldvorming: wij hebben het niet geweten
Met leugens en propaganda heeft Israël voor zichzelf een morele mythologie gecreëerd, schrijft Jan Kuitenbrouwer. Alles verliep keurig volgens het boekje: de Palestijnen waren volledig akkoord met hun nieuwe status van verschoppeling. Maar de ontmaskering van die mythe is begonnen.
Vanaf de eerste campagnes gericht op het demoniseren van de Joden tot het stelselmatig onder de mat vegen van de bewijzen: de Holocaust had nooit kunnen plaatsvinden zonder het geavanceerde propaganda-apparaat van de nazi’s. Hitler schreef het in Mein Kampf, Goebbels bracht zijn ideeën in praktijk: het publiek is in hoge mate manipuleerbaar, elke leugen kan tot werkelijkheid gemaakt worden, als zij maar groot genoeg is en vaak genoeg wordt herhaald. Zij hadden totale controle over de nieuwsmedia, lieten niets aan het toeval over en beheersten elke uiting: de vijand die Duitsland van binnenuit bedreigde was het Jodendom.
Beeldvorming kan een zaak van leven of dood zijn, van redding of ondergang. Misschien was het wel daarom dat de zionistische beweging na de stichting van de staat Israël ook fors investeerde in propaganda. Israëls belangrijkste kapitaal was internationale goodwill, dat blazoen moest per sé onbezoedeld blijven. De zionistische ideoloog Nahum Sokolow introduceerde het begrip ‘hasbara’ (Hebreeuws voor ‘uitleg’). Israël vertaalt dat tegenwoordig eufemistisch als ’publieke diplomatie’ maar in werkelijkheid is hasbara veel proactiever: het kneden van de publieke opinie over Israël.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
