Trein + ANNE, het misselijkmakende blunder-uitje van de NS
Eerst dacht ik dat het een grap was. Een smakeloze grap, maar een grap. Ik zag het voorbij komen op Facebook en kon het bijna niet geloven. Mijn eerste reactie was dat ik heel hard moest lachen, toen werd ik verdrietig en daarna boos. Want welke imbeciel bedenkt zoiets?
Je zou denken dat men bij de NS zo langzamerhand geen stap meer durft te zetten zonder dat er een super, super, SUPERvisor over een schouder meekijkt. Zo verschrikkelijk veel blunders worden er gemaakt. Miscommunicatie, storingen, bladeren op de rails, sneeuw op bovenleidingen, regenwater op bielzen, noem het maar op, alles is mogelijk bij onze Nederlandse Spoorwegen.
NS copywriters
Alles? Nou, Geels, er zijn heus grenzen. Ze zijn vast niet allemáál stom bij de NS. Er zijn zaken waar zelfs de NS zijn handen niet aan zou branden.
Wat voor een zaken?
Nou, eh, de Tweede Wereldoorlog bijvoorbeeld?
Ehm, sja. Hier had ik even buiten de NS-copywriters gerekend. Ik weet niet uit welke diepzeegrot of onderaardse tunnel zij komen gekropen, maar wat ze nu hebben bedacht slaat werkelijk alles. In een reclamecampagne kunnen we lezen dat dé tip van deze herfstmaanden een treinuitje naar de theatervoorstelling Anne is, een voorstelling over het leven van Anne Frank. Allemaal prachtig natuurlijk, ware het niet dat als je deze pagina deelt er in het kopje ‘Trein + ANNE’ komt te staan. Als je de site aanklikt gaat het verder met: “Inbegrepen in dit uitje: dagretour 2e klas naar Amsterdam. Bestel nu uw combiticket voor ANNE incl. treinretour.”
Trein + ANNE nu voor 65 euro
Ik zit nu al een uur naar mijn laptopscherm te staren en ben tot weinig meer in staat dan het citeren van Louis van Gaals bekende: “Ben ik degene die zo slim is, of ben jij nou zo dom?” Eigenlijk wilde ik hier dus een retegevatte column over schrijven. Maar het lukt niet. Het enige dat ik voel is totale verbijstering over zo’n oerstomme en onnodige blunder. Ik probeer me voor te stellen hoe de dames en heren copywriters achter hun laptop zaten en de woordencombinatie ‘Trein plus ANNE’ intikten. En dat er blijkbaar nergens een lampje ging branden. Wie weet zit er ergens in een kantoortje in Nederland één NS randmongool zonder enig historisch besef dit soort reclamestukkies te tikken. Zonder dat er iemand een oogje in het zeil houdt.
Tegelijkertijd is dit natuurlijk een cynisch voorbeeld van wat er kan gebeuren als je zoiets kwetsbaars als het dagboek van Anne Frank commercieel gaat uitbaten, door er een hele entertainmentindustrie op los te laten.
Enkeltje Spanje
Ik had het al gehad met de NS, maar nu ben ik er helemaal klaar mee. Wat mij betreft wordt iedereen daar omgeschoold tot zwarte Piet, paarse Piet, gele Piet, whatever, als ze maar na vijf december naar Spanje vertrekken. En laat ze alsjeblieft al hun blunders, hun wanbeleid, hun vertragingen en hun trein+Anne in een grote jute zak met zich meenemen. Een enkeltje Spanje. Toedeledoki. En nooit, nooit meer terugkomen alsjullieblieft. We gaan voortaan wel lopen, fietsen, rolschaatsen…
