‘De transitie heeft mijn leven verwoest’
In Nederland neemt het aantal mensen dat zich meldt bij genderklinieken met twijfels over hun sekse enorm toe. Hoeveel van hen zullen later berouw krijgen van een eventuele ingreep? HP/De Tijd sprak met Maarten, die op zijn zestiende in transitie ging om vrouw te worden. Nu heeft hij spijt van zijn hormonenbehandeling en gezichtsoperatie. ‘Over zelfacceptatie is nooit met mij gesproken.’
“In transitie gaan was het domste wat ik had kunnen doen. Het bleek helemaal niet de oplossing voor mijn problemen te zijn. Ik voelde me er alleen maar slechter door. Vóór mijn transitie had ik nooit serieus zelfmoord overwogen, maar daarna was ik echt bang dat ik een poging zou doen. Ik woonde op de vierde etage, maar gelukkig is er zoiets als de suïcidepreventielijn.”
Maarten (23) is ‘detransitioner’. Hij ging in transitie, en kwam daarop terug. Zeven jaar geleden, op zijn zestiende, kreeg hij de diagnose ‘genderdysforie’, pijnlijk onbehagen met je sekse waarmee je geboren bent. Onder begeleiding van de genderklinieken van het UMC Groningen en het VUmc in Amsterdam ging hij een traject in om vrouw te worden. Zes jaar later realiseerde hij zich dat hij door die transitie ongelukkiger was dan ooit. Hij leeft nu weer als man. Met borstgroei door de vrouwelijke hormonen die hij kreeg voorgeschreven, en een sterk veranderd gezicht vanwege de zogenoemde facial feminization surgery, operaties om zijn gezicht vrouwelijker te maken. Ook zijn seksuele functioneren is niet meer zoals vroeger.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
