Lang leve de saaie samenleving
Wat was 2022 voor jaar qua vaderlandse politiek? Nooit een saai moment, in elk geval. Op het laatst ontstond er wel wat veel tumult. Ook kijken we vooruit naar de Provinciale Statenverkiezingen, waarbij de traditionele volkspartijen er naar verwachting ongenadig van langs zullen krijgen.
Op de valreep van het jaar toverde de VVD dan toch de gedroomde opvolger van Mark Rutte uit de hoge hoed: Edith Schippers. Na de verkiezingen in maart keert zij, als de uitslagen daartoe tenminste aanleiding geven, terug als senaatsvoorzitter, en dan heeft zij naast haar werk bij DSM minstens een jaar om te oefenen en te bekijken of het eventuele premierschap iets voor haar is. Het zou mij niet verrassen als met de rentree van Schippers, die minister was in Rutte I en Rutte II, ook Klaas Dijkhoff, de gewezen fractieleider, het bedrijfsleven op den duur weer verruilt voor Den Haag. Aldus heeft de VVD in elk geval één en mogelijk dus twee ijzersterke kandidaten in huis om wederom voor langere tijd een rol van betekenis te kunnen spelen.
Ooit gold Nederland als een CDA-land, maar intussen is dit een VVD-land geworden, met op de linkerflank de sociaal-liberalen, die zich economisch (en intellectueel) verwant voelen met D66, en op de rechterflank lieden die zich wat betreft onder andere immigratie, klimaat en EU aangetrokken weten door de PVV en Forum. Alles bij elkaar is dat een enorm reservoir aan kiezers, waar links –al jaren – bar weinig tegenoverstelt.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
