Handen uit de mouwen
Crisis na crisis – nog even en de burgeroorlog breekt uit. Dat denkt althans Gert-Jan Segers van de ChristenUnie. Dat is onvoorstelbaar, maar de tijd lijkt nu wel aangebroken voor politici die ‘groter’ denken, die werk maken van het bevolkingsvraagstuk, de bron van veel ellende.
Rieu-mensen
Net terug uit het buitenland vanwege vakantie, viel ik thuis op tv midden in een registratie van een André Rieu-concert op het Maastrichtse Vrijthof. Aanstekelijke muziek, vooral die Tweede wals van Sjostakovitsj. Al die blije koppen uit het publiek. Witte koppen merendeels. Van schooljuffrouwen, ambulancebroeders, kantoorklerken, leuk geconserveerde zussen die met elkaar op stap waren, tweedeleggers, pensionado’s in ruitjesbloezen. Het was het andere Nederland dat ik zag, het Nederland van de tevredenen, de mensen die altijd zwegen en gewoon hun stinkende best deden.
Hoe haaks stond dit beeld op de uitspraak van Gert-Jan Segers van de ChristenUnie, afgelopen zomer gedaan, dat de stikstofplannen alles in zich hadden om de kloof tussen burger en overheid, tussen stad en platteland, tussen wereldburgers en ‘afgehaakt Nederland’, dermate te vergroten dat daar geen poldermodel meer tegen was opgewassen maar alleen nog strijd, gewapende strijd.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
